Historia dnia babci i dziadka
Dzień Babci oraz Dzień Dziadka odbywa się na świecie w dniach 21 i 22 stycznia. Mało osób jednak wie, w jakich okolicznościach te święta powstały, więc chciałabym o tym dzisiaj opowiedzieć.
Dzień Babci
W 1964 roku na łamach tygodnika „Kobieta i Życie” wysunięto pomysł wyznaczenia dnia, kiedy szczególnie będzie się czcić wszystkie babcie. Ten pomysł nie spotkał się z natychmiastową odezwą, ale też nie popadł w zupełnie zapomnienie. Rok później bowiem, za sprawą „Tygodnika Poznańskiego” rozpoczęto w Poznaniu obchody Dnia Babci. Początkowo miało to jedynie charakter lokalny i dość skromny, ale z biegiem lat idea rozprzestrzeniała się na kolejne rejony Polski.
W samym Poznaniu wszystko zaczęło się całkiem przypadkowo.
21 stycznia 1965 roku w stolicy Wielkopolski, w sztuce „Drzewa umierają stojąc” Alejandro Casony występowała Mieczysława Ćwiklińska. Wybitna aktorka obchodziła niedawno swoje 85 urodziny. W sztuce Ćwiklińska grała rolę Babci.
Wtedy dziennikarz „Expressu Poznańskiego” – Ryszard Danecki- wpadł na pomysł, jak uczcić rocznicę jej urodzin i podziękować zarazem za świetny występ. Danecki, wręczając Ćwiklińskiej tort i kwiaty powiedział, że to z okazji Dnia Babci, który obchodzony jest w Poznaniu właśnie 21 stycznia. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę i dość szybko zrobił furorę. O poznańskim Dniu Babci pisał jeszcze tego samego dnia warszawski „Express Wieczorny”. 21 stycznia 1966 roku został ogłoszony Dniem Babci.
Dzień dziadka
Dzień Dziadka „przybył” do Polski prawdopodobnie ze Stanów Zjednoczonych i stał się, w pewnym sennie, „pochodną” Dnia Babci. Na początku lat 70. zaczęto się zastanawiać, w jaki dzień należałoby obchodzić święto wszystkich dziadków. Telewizja Polska ogłosiła nawet konkurs na najlepszą datę dla Dnia Dziadka. Sporą popularność zdobył dzień 30 maja jako rocznica urodzin Mieczysława Fogga, ale ostatecznie data ta nie przypadła Polakom do gustu. Dzień Dziadka zaczął być obchodzony bezpośrednio po Dniu Babci, to znaczy 22 stycznia.
