Wywiad z Panią Moniką Łacną.

Chcielibyśmy przybliżyć Wam bliżej naszą nauczycielką religii i nową opiekunką samorządu uczniowskiego Panią Monikę Łacną, dlatego też zdecydowaliśmy się przeprowadzić z Nią wywiad. Zachęcamy do przeczytania odpowiedzi przez Nas zadane i dziękujemy Pani Monice za możliwość przeprowadzenia wywiadu i dowiedzenia się ciekawych rzeczy.

Gabriela Czartoryska (GC): Uczy Pani religii, dlaczego akurat jej? Co skłoniło Panią, by pójść w tę stronę? 

Pani Monika Łacna (PM): Wiara. Studiowałam kierunki pedagogiczne i zapragnęłam dowiedzieć się czegoś więcej o swojej wierze, stąd decyzja o rozpoczęciu studiów teologicznych. I tak się zaczęła ta przygoda. Na początku studiów na PWT w ogóle nie myślałam o nauczaniu religii w szkole, chciałam się sama czegoś dowiedzieć o Bogu, by budować się w wierze oraz by być świadomą swojej wiary. 

GC: Skąd pomysł, by nauczać?

PM: Pomysł wziął się z życia… Bardzo często działałam ewangelizacyjnie na rożnego rodzaju kursach, rekolekcjach i inicjatywach. Jestem świadoma tego, że ewangelizacja, tzn. głoszenie Chrystusa oraz dzielenie się wiedzą, jest moją pasją, moim osobistym doświadczeniem, jest to dla mnie bardzo istotne w życiu. I stąd pomysł o nauczaniu religii w szkole. Zaczęłam od gimnazjum w Jeleniej Górze, potem średnia szkoła, podstawówka i obecnie wyczekane i wymarzone liceum – szkoła średnia. Idealny wiek do pracy, dyskusji, podejmowania tematów z młodym człowiekiem!!! 

GC: Poza naszą szkołą pracuje Pani również gdzie indziej, czym się Pani zajmuje? 

PM: Pracuje w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym.  Jest to ośrodek, w którym umieszczane są dziewczęta, które nie ukończyły 18. roku życia, a ich życie tak się poukładało, że weszły w konflikt z prawem. Oprócz teologii ukończyłam również resocjalizację, pedagogikę i socjoterapię, dlatego też praca z trudną młodzieżą jest mi bardzo bliska. Wspólnie z dziewczynami spędzamy czas, odrabiamy lekcje, rozwijamy swoje talenty, uczestniczymy i organizujemy różne inicjatywy, które pomagają im w dobrym i prawidłowym ukierunkowaniu swoich postaw i zachowań. 

GC: Co najbardziej lubi Pani w swoim zawodzie? 

PM: Jego dynamikę, żywość, bo dzięki pracy z młodzieżą nie mam co liczyć na rutynę. Najbardziej lubię to, że robię to, czym żyje! 

GC: Kim chciała Pani zostać przed pomysłem wybranej przez siebie drogi? 

PM: Nauczycielem… naprawdę 

GC: Uczy Pani w tej szkole od tego roku szkolnego, jak się tu Pani podoba? 

PM: Podoba mi się bardzo!!! Tyle się dzieje, młodzież jest otwarta i współpracująca! Cudownie:) grono pedagogiczne bardzo pomaga mi we wdrożeniu się w struktury LOXI i czuje mega duże wsparcie.

GC: Zajmuje się Pani również samorządem uczniowskim w naszej szkole, jakie ma pani przemyślenia na jego temat? Jak to jest być opiekunem SULOXI? 

PM: Haha hmmm… SU to dla mnie coś nowego, uczę się tego :). Bycie opiekunem jest dla mnie dużym wyzwaniem! Ja lubię wyzwania! Mam nadzieję, że uda mi się podołać i temu. Młodzież jest bardzo otwarta i gotowa do działania, lubię to! Ogromny potencjał. Dużo chęci i pomysłów! 

GC: Czy jest coś, czym chciałaby się Pani jeszcze podzielić z naszymi czytelnikami? 

PM: Cieszę się, że mogę podzielić się choć skrawkiem swojego życia oraz że młodzi ludzie mają w sobie ten zapał, którym bardzo często zarażają tych starszych i wymęczonych. Gratuluje bloga!

GC: Czy ma Pani jakieś rady dla swoich uczniów odnośnie szkoły albo życia? 

1 Kor 6, 12 “Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę” młodość rządzi się swoimi prawami! Każdemu z nas dana jest wolność! Należy z niej korzystać, brać garściami i żyć! Żyć pięknie, żyć w szczęściu, kochać, ale robić to mądrze i z szacunkiem dla siebie i innych; nie marnować swojego życia, ale je rozwijać. Tego życzę każdemu młodemu- pięknego rozwinięcia skrzydeł. 

GC: Czym zajmuje się Pani w wolnym czasie? Ogląda Pani filmy albo seriale i jakieś poleca? 

PM: Jestem fanką seriali i filmów. Relaksuje się przy nich – serial “Przyjaciele” wygrywa w tym rankingu. Uwielbiam gry planszowe, mam ich całą szafę! Spotkania z ludźmi, pogaduchy, gry no i wędrówki górskie!!!