Zimowa refleksja wierszem.

Mamy już Wiosnę!

Mimo tego wspominając poprzednią porę roku, przedstawiamy poetyckie wspomnienia zimy.

Aniela Zima

 Zima jest mroźna,
 Zima tak bardzo puszysty ma kształt.
 Śnieg co za rogu pada na ławkę,
 Śnieg co dziś autom utrudnia ruch.
 Zima jest taka, jak kiedyś była,
 Zima jest zimna jak głaz.
 Śnieg co napadał, srogo napadał,
 Śnieg co ma taki gwiaździsty kształt.
 Zima ma kolor bieli,
 Lecz co nam po bieli, jak słońca brak?
 Bez słońca, nie ma tu przecież wszystkich anieli,
 A bez anieli nie ma już gwiazd.
 Co za tym idzie, śniegu puszysty.
 Czyś ty nie jest pyłem Anielim?
 Bo przecież wszyscy widzą, jak spadasz.
 Bo przecież nikt nie widzi, jak wzlatasz.
 Więc pyle rosnący, powiedz nam jedno.
 Czemu upadasz skoroś anielim?
 Czemuś gwiaździsty do nas przychodzisz?
 Czemu upadasz tak nisko?

autor: Gabriela Czartoryska